Sonny Boy,
Auteur; Annejet van der Zijl,
Mijn Mening over het boek.
Het boek Sonny Boy is een prachtig boek over een familie in
de tijd van voor en in de 2de wereldoorlog. In Den Haag ontmoet Rika
Waldemar die is geëmigreerd uit Suriname. Samen runnen ze een goed lopend
pension aan het strand in Scheveningen. Als in 1940 de 2de wereld
oorlog begint valt het allemaal nog wel mee met wat de familie meer maakt tot
dat ze ook joden laten onderduiken in hun pension. Vanaf dit gedeelte van het
verhaal wordt het spannend, ze worden verraden en ze komen beide in kamp de
Vught en later getransporteerd naar Duitsland. Het verhaal leest vanaf dit
gedeelte heel snel. Ik vindt het vooral leuk dat het opeens spannend wordt in
het verhaal zoals dat Waldemar op eens naar de gaskamer zou moeten maar zich er
toch nog onderuit weet te praten. Ik vind het wel jammer dat Waldemar en Rika
de kampen niet hebben overleeft daarom het ik gekozen om de opdracht ‘Ander
einde van het boek’ te maken.
Samenvatting het boek.
In 1911 besluiten Rika van der Lans (rooms-katholiek) en
Willem Hagenaar (PROTESTANTS) samen te trouwen. Vanwege geloofsovertuigingen
zijn hun families hier fel op tegen, maar wonen binnen een paar jaar toch
gelukkig samen in Den BOSCH samen met hun vier kinderen. Willem moet op een
gegeven moment verhuizen naar Goeree. Rika verveelt zich hier kapot en gaat
zich steeds opstandiger gedragen. Als Willem zich geen raad meer weet en haar
begint te slaan, gaat Rika naar Den Haag en neemt ze de kinderen mee. Waldemar,
een jonge jongen uit Suriname die naar Nederland is gekomen omdat hij hier
graag zou willen studeren en een goed leven lijden, trekt in bij Rika in Den
haag. Rika en Waldemar raken verliefd en Rika wordt al snel zwanger. Als haar
kinderen dit horen, gaan twee zoons, Wim en Jan, terug naar hun vader. Willem
wordt zeer jaloers als hij dit hoort van Wim en Jan. Rika stuurt uiteindelijk
ook haar andere twee kinderen, Bertha en Henk, terug naar hun vader. Omdat
Willem vindt dat Rika zich onverantwoordelijk heeft gedragen, verbiedt hij zijn
kinderen om nog contact op te nemen met hun moeder. Rika, Waldemar en hun
zoontje Waldy, verhuizen naar Scheveningen. Eind jaren dertig besluiten ze om
te gaan trouwen, en Rika begint daarna weer een beetje contact te krijgen met
haar andere kinderen. Wanneer de Tweede Wereldoorlog begint helpt Rika met het
opvangen van onderduikers. Als de Duitsers Scheveningen evacueren verhuizen ze
weer terug naar Den Haag. In 1944 worden ze verraden door een van haar onderduikers
en worden ze opgesloten in een gevangenis voor MENSEN uit het verzet in
Scheveningen. Omdat Waldy eerder vrij is gelaten dan zijn ouders, wordt hij
opgevangen door een aantal gezinnen. Waldemar wordt naar het kamp in Vught
gestuurd, waar Rika naar een aantal maanden ook heen wordt gestuurd. Na een
bepaalde tijd wordt Waldemar naar het concentratiekamp Neuengamme
overgeplaatst, waar hij het redelijk goed maakt. Rika wordt overgeplaatst naar
het kamp Ravensbück, en overlijdt hier in februari 1945. Waldemar wordt op 3
mei 1945 neergeschoten door Duitse soldaten, nadat hij zwemmend de kust had
bereikt toen het schip waarop hij werd opgevangen na de bevrijding van zijn
kamp werd gebombardeerd.
http://leesdossierwillemijnschroten.blogspot.nl/2012/01/boekverslag-klas-5-sonny-boy.html met kleine spelling verbeteringen van mij zelf
Bedenk een ander einde voor het boek.
Aan het einde van het boek komen Rika en Waldemar beide te
overleiden in Duitsland. Dat had ik graag anders gezien omdat ik het leuker
vind dat de hoofdpersonen blijven leven. Maar wat er in het boek gebeurt klopt
wel met de werkelijkheid. Toch wil ik het einde van het boek herschrijven.
31 mei 1945 vlak nadat de kerkklok luit
wordt er op de deur geklopt kleine waldy doet open en hij ziet daar zijn moeder
staan die hij anderhalf jaar niet heeft gezien en springt in haar anderen. Ze
hebben daar een half uur staan knuffelen, toen is waldy meteen zijn koffers
gaan pakken en nadat Rika met het gezin gepraat had waar waldy die tijd
onderdak gekregen ging ze terug naar Scheveningen naar de zee waar waldy al die
tijd zo naar verlangt had. De dag nadat Rika terug was gekomen in Scheveningen
kwamen ook haar inmiddels volwassen kinderen op bezoek eindelijk hun moeder
weer te zien. Het was een prachtige vrolijk dag maar met een traan want er was
nog steeds geen bericht van Waldemar die waarschijnlijk dan nog in Duitsland
was en de kans met de dag kleiner werd dat hij nog terug zal komen. iedere dag
heeft Rika bij de voordeur gestaan en gewacht, weken verstreken de
zomervakantie was inmiddels al aangebroken en Rika en Waldy begonnen de hoop op
te geven. Toen op 17 juli het bericht kwam dat Waldemar nog leefden maar in
medisch centrum van Eindhoven lag. Dit bericht was zo laat gekomen omdat Waldemar lange tijd niet
aanspreekbaar was en aan geheugenverlies leed. Rika en Waldy zijn toen meteen
naar Eindhoven gegaan naar Waldemar de man naar wie ze beide zo veel naar
verlangt hebben. Eenmaal daar kunnen ze niet meteen naar Waldemar toe, hij is
nog in levensgevaar daarom moeten Rika en Waldy wachten buiten zijn kamer. Na
een uurtje wachten mogen ze naar binnen. Ze zijn de rest van de week in
Eindhoven gebleven en toen mocht Waldemar weer naar huis met als voorwaarde dat
hij iedere dag naar het ziekenhuis in Scheveningen zal gaan. Natuurlijk was dat
geen moeilijke keuze voor hem, de weken daarna waren rustig alles werd weer
opgebouwd en langzamer hand kwamen er ook weer badgasten. 3 maanden later was
Waldemar weer helemaal genezen en hielp hij Rika weer in het pension. Ze hebben
het erg fijn samen iedere zomer komen er meer gasten en naar 8 jaar moet het
pension uitbreiden ze kopen het pension van de buren met de afspraak dat ze hun
ook in dienst
nemen. Na 13 jaar is Waldy succes vol econoom geworden en gaat in
Engeland wonen. Rika is over verhuizing van haar zoon niet te spreken het doet
haar erg denken aan haar andere kinderen die al op jonge leeftijd bij hun vader
zijn gaan wonen. Ze gaat nu ook om de tien weken een week naar Engeland om haar
zoon te zien. Tussen haar bezoeken in Engeland in sturen ze elkaar twee keer
per week brieven over hoe het gaan. In Waldy’s zomervakantie komt hij altijd
twee weken naar Nederland dan kan hij lekker uitrusten aan het strand van
Scheveningen en ziet hij ook de rest van mijn familie. Rika haar jongste zoon
woont nu ook permanent bij Rika en Waldemar in hun pension en heeft een baan in
het feestgebouw op de kader. Tot dat op 1960 Rika met pensioen gaat dan verhuizen Rika en Waldemar ook naar Engeland. Ze hebben met hun pension veel
geld verdien en kopen en huis in hartje Londen het is er erg druk maar dat zijn
Rika en Waldemar wel redelijk gewend van het Schevingse strand. Zo konden Rika,
Waldemar en Waldy elkaar wekelijks zien. Hier hebben Rika en Waldemar gewoond
tot dat Rika kwam te overlijden in 1974 toen is Waldemar weest terug gegaan
naar Suriname om zien familie weer te zien en hier is hij op 22 december 1987
komt te overlijden. Waldy is uitgebloeid tot een heel rijk man en gaat ieder
jaar terug naar Duitsland om zijn ouders te herdenken. Waldy is nog steeds in
leven en geniet nu lekker van zijn pensioen.